Eindelijk mochten we weer competitie spelen! We hadden meteen de verste uitwedstrijd op het programma staan, dan heb je die gelijk maar gehad laten we maar zeggen.
Ruim van te voren vertrokken we vanuit het pittoreske Nieuw Heeten om in stoet naar Leeuwarden te rijden. Gelukkig had trainer Louis voor de benodigde snacks gezorgd! Dank daarvoor 🙏
Eenmaal aangekomen bij het Klaverdijkje vonden de oudjes van het team het nodig om nog even in de stromende regen de beentjes te strekken, de jonkies van het team dachten hier anders over.
Na het strekken van de beentjes was het tijd de kleedkamer op te zoeken. Helaas had de beheerder van de sporthal geen haast om de kleedkamers open te doen. Nouja goed eenmaal omgekleed, de voorbespreking en de warming up te hebben gehad waren we klaar voor de strijd 🔥
We kunnen er lang over praten maar de eerste 10 minuten waren gewoon slecht, we konden de meiden van Cometas geen weerstand bieden. Dit resulteerde in een 8-2 achterstand helemaal niet fijn dus. Maar goed de knop ging om we werden feller, gingen met meer rust spelen en de ruststand was daarom terug geknokt naar 14-11.
In de rust was duidelijk dat er nog niks verloren was, we moesten met nog meer rust gaan spelen en fel blijven in de dekking.
Nu zul je denken zo gezegd zo gedaan toch? Tuuulk , na rust speelden we beter en in de dekking gaven we een van de opbouwers mandekking. Hierdoor konden we meer aanvallende fouten afdwingen bij de meiden van Cometas en ging het aanvallend beter. Uiteindelijk hebben we na hard knokken in de laatste 30 seconden de wedstrijd onze kant op getrokken 💪🏼
Hieronder de vertaling in het Fries 🤪🤪
Uteinlik mochten wy wer kompetysje spiele! Wy hienen fuort de fierste útwedstriid op it programma, dan hiene jo gelyk, mar litte we mar sizze.
Wy ferlieten it pittoreske Nieuw Heeten goed foarôf om yn in optocht nei Ljouwert te riden. Gelokkich hie trainer Louis de nedige snacks levere! Betanke foar dat
Doe’t se ienris by it Klaverdijkje oankamen, fûnen de âlde minsken fan it team it needsaaklik om de skonken te spannen yn ‘e gisende rein, tochten de jongeren fan it team oars.
Nei it útrekken fan ús skonken wie it tiid om nei de klaaikeamer te gean. Spitigernôch hie de manager fan de sporthal gjin haast om de klaaikeamers te iepenjen. Goed goed ienris oanklaaid, nei’t wy de foargearkomste en de opwaarming hienen, wiene wy klear foar de striid 🔥
Wy kinne d’r lang oer prate, mar de earste 10 minuten wiene gewoan min, wy koene de famkes fan Cometas net wjerstean. Dit resultearre yn in 8-2 efterstân, wat heulendal net leuk is. Mar de skeakel draaide, wy waarden hurder, begon te spyljen mei mear frede en de rêststân waard dêrom weromfochten nei 14-11.
Yn ‘e rêst wie it dúdlik dat neat ferlern wie, wy moasten spielje mei noch mear frede en sterk bliuwe yn’ e dekking.
No sille jo tinke sa sein sa dien, krekt? Tuuulk, nei it skoft spiele wy better en yn ‘e omslach joegen wy ien fan’ e bouwers mandekking. Dit koe ús mear oanfallende flaters twinge op ‘e Cometas -famkes en it gie better offensyf. Uteinlik, nei hurd fjochtsjen yn ‘e lêste 30 sekonden, lutsen wy it spultsje way